Integracja sensoryczna to neurobiologiczna czynność, która zachodzi w obrębie ciała każdego człowieka. Gdy doznania są przenoszone do mózgu w zintegrowany, zorganizowany sposób, mózg wykorzystuje je do kształtowania percepcji, zachowań i w procesach uczenia się. Jednak, gdy mózg i cały system nerwowy nie są w stanie bez zakłóceń integrować informacji pochodzących od zmysłów, wówczas mówimy o zaburzonej integracji sensorycznej. Informacje docierające do mózgu są niewłaściwie przetwarzane, w następstwie czego pojawiają się zaburzenia percepcji, zdolności ruchowych, umiejętności bawienia się, samoobsługi, zachowań i uczenia się.

Tak zwane „dziwne zachowanie” dzieci autystycznych, może być właśnie wynikiem zaburzonej integracji sensorycznej. Obserwujemy je u naszych podopiecznych każdego dnia: skaczą oraz obracają się wokół własnej osi, niechętnie dotykają różne przedmioty, czasem nie lubią, gdy podczas masażu używamy kremu lub oliwki. Dzieci z autyzmem często zatykają uszy dłońmi, lub szukają silniejszych doznań słuchowych przystawiając ucho do głośnika.

Jedną z metod terapii dzieci autystycznych, która może zmniejszyć występowanie nietypowego zachowania jest metoda Integracji Sensorycznej (SI). Stosując ją, musimy pamiętać o indywidualnych potrzebach dziecka. Zarówno terapię SI, jak i diagnozę stopnia zaburzenia wykonuje terapeuta posiadający certyfikat ukończenia szkolenia SI. W Polsce kursy pierwszego i drugiego stopnia prowadzi Polskie Stowarzyszenie Terapeutów Integracji Sensorycznej. Stosując tę metodę terapeuta aktywizuje dziecko do poznawania i badania otaczającej je rzeczywistości.

Terapię zaczyna się od udrażniania tych kanałów, które są odpowiedzialne za integrowanie wrażeń na najniższym poziomie, to znaczy sfery westybularnej (zmysł równowagi), proprioceptywnej (bezpieczeństwo grawitacyjne, odczuwanie własnego ciała względem innych przedmiotów), taktylnej (dotykowej), zmysłu węchu i smaku. W wyniku zajęć prowadzonych metodą SI dokonuje się integracja sygnałów pochodzących z tych kanałów, co z kolei ułatwia przyswajanie wiadomości o świecie i uczenie się tego świata. Można więc powiedzieć, że percepcja wzrokowa i słuchowa jest w dużym stopniu zależna od płynności westybularnej, taktylnej i proprioceptywnej.

Przykładowe ćwiczenia stymulacyjne w zakresie integracji sensorycznej:

• ćw.stymulujące reakcje dziecka na różne zapachy, smaki, temperaturę
• ćw. stymulujące stopy, dłonie z użyciem różnych faktur
• ćw. usprawniające równowagę
• ćw. wodzenia wzrokiem za poruszającym się przedmiotem

Prowadząc terapię należy pamiętać, iż sekwencje ćwiczeń powinny być odpowiednio wyważone i dobrane w zależności od potrzeb dziecka i jego poziomu funkcjonowania.