Obejmuje ona dwie grupy oddziaływań:

muzykoterapię receptywną, polegającą na wykorzystaniu wpływu muzyki na psychofizyczny rozwój człowieka, oraz muzykoterapię aktywną, łączącą dobierane bodźce dźwiękowe z aktywnością ruchową.

Muzyka jest jednym z najstarszych sposobów uzewnętrzniania się ludzkich przeżyć i emocji. Stwarza możliwość oddziaływania nie tylko na wybrane sfery funkcjonowania, ale i na człowieka jako na jedność ciała, umysłu i ducha, gdyż łączy oddziaływania: sferę ruchową, procesy poznawcze ucznia, procesy emocjonalne i sferę społeczną.

Muzyka uwrażliwia na odbiór bodźców z otoczenia, wpływa na rozwój świadomości własnego ciała, koncentracji uwagi, pamięć, wyobraźnię. Muzyka jest jednym z niewerbalnych sposobów wyrażania siebie, daje możliwość odbioru miłych i przyjemnych doznań, może być źródłem odprężenia, pomaga przezwyciężać monotonię, nawiązywać kontakt z drugim człowiekiem.

Te cechy czynią ją szczególnie atrakcyjną dla uczniów naszej szkoły. Podczas zajęć muzycznych mają oni możliwość przeżycia i doświadczenia czterech podstawowych sytuacji terapeutycznych:

• odreagowania,
• rytmizacji,
• relaksacji
• aktywizacji.

Jest to więc kolejna metoda, przy pomocy której nauczyciele naszej szkoły mogą tworzyć sytuacje dostarczające możliwości zaspokajania potrzeb psychicznych uczniów.