Metoda została stworzona przez pedagog R.F. Show. W tej metodzie wykorzystuje się naturalną skłonność dzieci do bawienia się w substancjach o konsystencji błota.

Według B. Kaji metoda ta uwalnia dziecko od zahamowań, pokonuje lęk, wzmacnia wiarę w jego możliwości, pobudza do ekspresji fantastycznej. Metoda spełnia również funkcje diagnostyczne i traktowana jest jako technika projekcyjna. Bierze się tutaj pod uwagę stosunek dziecka do tworzenia, czas wykonywania zadania, element ekspresji ruchowej, zachowanie wobec kolorów. Te obserwacje diagnostyczne stanowią pomoc w pracy terapeutyczno – wychowawczej.

W czasie terapii dziecko otrzymuje duży arkusz papieru oraz farby. Jego zadaniem jest namalowanie jakiegoś obrazu. Pozostawia mu się zupełną swobodę i inicjatywę malowania. Malowanie odbywa się dłońmi oraz palcami dziecka. W sytuacji, kiedy dzieci wykazują lęk przed włożeniem ręki w farbę, należy zachęcić je, pokazać im, jak to uczynić.

Farby powinny znajdować się w miseczkach o takiej wielkości, by dziecko mogło swobodnie włożyć w nie rękę. Można malować na białym lub szarym papierze pakownym o rozmiarach 55×40 cm. Papier zakłada się na stole. Wysokość stołu powinna odpowiadać wysokości dziecka i znajdować się nieco poniżej poziomu jego łokci. Malując dziecko może obchodzić stolik ze wszystkich stron, dlatego nie należy go ustawiać przy ścianie, ponieważ ogranicza to dziecku dostęp do stolika. Najlepiej, jeśli stół jest pokryty tworzywem łatwym do utrzymania w czystości, na przykład linoleum. Powierzchnia stołu powinna być szersza niż wielkość arkusza. W pobliżu należy umieścić miednicę z wodą i ręcznik.

Instrukcja słowna przed rozpoczęciem zajęć brzmi mniej więcej tak:

„W tych miseczkach jest farba. Nie będziemy zużywali pędzli, mamy przecież dziesięć palców – pięć na jednej ręce i pięć na drugiej ręce, będziemy wiec malować palcami. Możesz malować, cokolwiek chcesz, powiedz mi, gdy obraz będzie skończony”.

W zależności od dziecka seans może trwać od 2 do 40 minut. Na koniec prace można powiesić na tablicy w dowód uznania pracy dziecka.